Nowy blog

Wcześniej nie byłam pewna co do tego tematu. To nie chodzi o to, że mi się nie chce. Uwielbiam pisać, to jedno z moich hobby. W moim rozumowaniu wyszło coś takiego:

1. Założę bloga:

    + będę robić to, co kocham
    + pisanie działa na mnie jak "odstresowicz"

    - (znowu) zaniedbam naukę

    - istnieje możliwość, że rozdziały będą byle jakie, krótkie, rzadko dodawane

    - nie mam gwarancji, że po pewnym czasie utrzymam czytelników i że nie będę             pisać dla samej siebie

2. Nie założę bloga:

    + zacznę się przykładnie uczyć

    - będę tęsknić za pisaniem
    - opuszczę Was, czytelników

Oba wybory niosą podobne konsekwencje. Przyzwyczaiłam się do tego, że piszę rozdział, a Wy odwdzięczacie mi się takimi cudownymi komentarzami ♥ 

Ktoś mi kiedyś napisał, że mam talent. Mam, czy nie mam, pisanie jest dla mnie najlepszym sposobem na odstresowanie się. Siadam wtedy przy komputerze, otwieram Worda i zapominając o całym świecie, tworzę rozdział za rozdziałem.

Czas na wniosek i moją decyzję:

Jestem cholernie przekorna, dlatego pomimo tego, że mogę zawalić, utworzę ten blog, choćby nie wiem co. Czy po jakimś tam czasie dalej będziecie go czytać? Tego nie wiem ani ja, ani Wy. Ale ja szczerze w to wierzę. A jeśli nie, to, cóż... przerwę lub zakończę.

I tutaj wstępne info dotyczące bloga:

• chciałabym spróbować z postaciami o polskich imionach i ABSOLUTNIE nie będą one związani ze Słodkim Flirtem

• zamierzam zrobić z tego coś w stylu melodramatu, także głównym wątkiem opowiadania będzie po prostu miłość; a jak wyjdzie? Pojęcia nie mam.

• nie planują jakichś "sensacyjnych" akcji, tak jak tu, czyli:

   - bez wybuchów, pożarów, kalectwa

   - bez psychopatycznych zboczeńców

   - bez patologii, itp.
   (Ale tu także może coś się zmienić, ponieważ jestem dość nieprzewidywalna.)

• co do rozdziałów: 

   - nie gwarantuję regularnego dodawania, szczególnie w późniejszej fazie, bo na            początku rozdziały będę raczej częste

Czas na podziękowania. Każdej osobie, która mnie zachęcała i popychała do stworzenia nowego bloga, serdecznie dziękuję. To w dużej mierze dzięki motywującym do dalszej pracy komentarzom zdecydowałam się.
"pamiętaj zawsze czegoś trzeba spróbować a zawsze coś można skończyć"

"Zawsze jest ta jedna osoba która ma w tobie nadzieje"
"aga troche wiary w siebie bedzie dobrze" 

Karolina, tak oficjalnie chcę Ci bardzo, bardzo podziękować za wszystko, co mi powiedziałaś (napisałaś), w szczególności za te słowa, które zacytowałam. Tamta rozmowa z Tobą ogromnie mi pomogła w podjęciu tej decyzji. Naprawdę, nadajesz się na psychologa :D

Na razie to chyba tyle. Zbliżamy się do końca tutaj, więc link pojawi się niedługo po ostatnim rozdziale na tym blogu. Mam nadzieję, że mnie nie zostawicie :(

Jeśli możecie, bardzo proszę o to, żebyście napisali, czy jesteście chętni do przeczytania prologu czy rozdziału pierwszego. Oczywiście nie chodzi mi o całą następną historię, bo to oczywiste, że nie musi ona Was zaciekawić ;)